“Een eigen huis, een plek onder de zon.
En altijd iemand in de buurt die van me houden kon.
Toch wou ik dat ik net iets vaker,
Iets vaker simpelweg gelukkig was”
Een mega hit was dit eind jaren tachtig. Of ik wilde of niet, veelal zong ik als vanzelf dit lied mee als ik het op de radio hoorde. Terwijl ik meezong vroeg ik mij af ‘geniet ik wel echt?’ Want ik had immers een dak boven mijn hoofd, vrienden, gezelligheid, de wereld lag voor mij open. Ik was nog jong, net 20, en ergens voelde ik dat ik niet volledig gelukkig was, terwijl ik wel heel veel plezier kon hebben. Ik was wel gelukkig, maar ook weer niet. Wat was dat toch? Lees verder
