Herstellen is een bijzondere bezigheid. Het is de uitdaging om niet naar anderen te luisteren, maar naar je zelf.  De woorden die ik laatste jaar gebruik passen hier goed bij: ‘Volg je hart. Volg je natuurlijke weg’.

Herstellen word je niet geleerd. Het enige wat ik van mijn kindertijd herinner is dat ik na een griep één dag koortsvrij moest zijn, zodat ik daarna weer naar school kon gaan. Met een extra dagje kreeg ik wat ik nodig had: liefde, aandacht, rust en tijd.

Want wanneer ben je weer hersteld, lichamelijk en geestelijk?

Ik heb periodes gehad dat ik daar als het ware mijn hoofd over brak. Daar kwam ik een obstakel tegen: denken. Denken heeft vaak geen zin. Denken houd je weg van je levensenergie. En daar zit de angel. Kom ik in mijn denkmodus, dan ga ik van hot naar her in mijn gedachten. Het is helpend en helend om daar niet in mee te gaan.

Het boek van  Eckhart Tolle, ‘De kracht van het NU’ is een boek voor de eeuwigheid.  Een cadeautje. Hier blijven, en wel in het nu.
Voor mij sluit het naadloos aan op wat ik geleerd heb in de maanden van chemo en daarna. In 2014 heb ik een periode van chemo gehad, waarin ik op mezelf was aangewezen, waardoor ik niet veel meer kon dan in het nu te zijn. Het gaf mij regelmatig mooie momenten. Helemaal één zijn met mezelf, ondanks misselijkheid, mij daardoor zielsgelukkig voelen, was een bijzondere ervaring.

Verder met herstel

In tijden van herstel, komt er een moment dat je weer afspraken kan gaan maken, zowel sociaal als werkgerelateerd. Maar dat zijn ook momenten dat je jezelf kwijt kan raken, omdat je dan getriggerd kan worden door je omgeving, terwijl je nog herstellende bent. En dat zijn precies de momenten dat je kan leren, kan groeien, het anders kan doen.

Wat helpt is jezelf regelmatig herinneren of je in het nu ben. En of je nog adem haalt (let maar eens op hoe je ademhaling is, bijvoorbeeld nu, in dit moment, terwijl je dit leest).

Hoe herstel je:

1. Herstellen heeft tijd nodig. Ga er niet over denken.
2. Herstellen gaat met vallen en opstaan.
3. Plan voldoende vrije momenten voor je zelf. Plan deze momenten in je agenda, als afspraak met je zelf.
   Voor rust en ontspanning.
4. Zorg dat je regelmatig in beweging bent, wandelen, fitness, zwemmen, dansen. Dat wat je fijn vind en wat past bij jou.
5. Omdat jij het waarschijnlijk veel doet: laat je denken los.
   Denken houd je innerlijke pijn vast. Neem eerst de denker in je zelf waar, ga niet oordelen. Neem dit in je waar en merk je zelf op. Dat is een stap om jezelf los te maken van je denken.
6. Vraag regelmatig aan jezelf: wat is er nu in mij? Kijk er naar, zonder te analyseren.
   Tip: Boek ‘De kracht van het nu‘
7. Word je gewaar van je lichaamssensaties. Ga in gesprek met je lichaam. Wat zegt die pijnlijke knie of hoofdpijn jou? Kijk ernaar, zonder oordeel.
   Voel je lichaam van binnen, daar ligt de sleutel om in contact te komen met je emoties.
   Een actieve of geleide meditatie helpt om je lichaam gewaar te worden en je denken los te laten.
8. Soms blijf je in een oud patroon. Ga in gesprek met het innerlijk kind in je.
   Tip: Boek ‘Je eigen wijze weg‘ of neem deel aan de gelijknamige workshopreeks.
   Of neem gerust contact op, je hoeft het niet alleen te doen.
9. Blijf ademen.
10. Wees ten alle tijden lief voor je zelf, voor je lichaam. Koester je zelf.

Mijn ervaring is: al ga je met één punt aan de slag: het brengt je op weg naar je eigen herstel en groei. Bij ieder ongemak in je lijf kun je dit gebruiken. Of als je moe bent. Maar ook als je chagrijnig bent.
Je kan het op ieder moment toepassen wanneer je uit balans bent. Zelfregulatie is mindfull omgaan met jezelf, waarmee je je zelf kan helen in het moment. 

En nee, het lukt mij ook niet altijd. En er lukt altijd wel iets. Iedere stap telt.

Kom je meer duister of negativiteit dan licht, liefde of harmonie tegen,
neem gerust contact op, je hoeft het niet alleen uit te zoeken, je mag uitreiken.